14 / 23
Gilgamesz wędruje
— Na cóż ci teraz to bogactwo, Gilgameszu, skoro zgnijesz nie piękniej niż martwy koń? Na co ci zdobyta chwała, skoro robak pożywi się tobą, niczym zdechłym psem?
— Może da się odkryć sekret życia i tajemnice śmierci? Mówią, że żyje jeszcze mędrzec, który uszedł przed wielkim potopem. Uratował się przed gniewem bogów i jak oni nie zna wiecznej nocy.
— Mówią, a ty tego słuchasz, Gilgameszu. Ruszasz, by odnaleźć starca i zgłębić jego sekrety.
— A może ruszasz, bo podróż przypomina ci tego, za którym tak tęsknisz?
Gilgamesz wędruje
— Na cóż ci teraz to bogactwo, Gilgameszu, skoro zgnijesz nie piękniej niż martwy koń? Na co ci zdobyta chwała, skoro robak pożywi się tobą, niczym zdechłym psem?
— Może da się odkryć sekret życia i tajemnice śmierci? Mówią, że żyje jeszcze mędrzec, który uszedł przed wielkim potopem. Uratował się przed gniewem bogów i jak oni nie zna wiecznej nocy.
— Mówią, a ty tego słuchasz, Gilgameszu. Ruszasz, by odnaleźć starca i zgłębić jego sekrety.
— A może ruszasz, bo podróż przypomina ci tego, za którym tak tęsknisz?
