18 / 23

Mędrzec

— Staje wreszcie przed starcem, który przeżył wielki potop. Dlaczego? Nikt tego nie wie, nawet on sam. Nie ma w jego losie mądrości, nie ma sekretu wiecznego życia. Całemu światu bogowie zesłali śmierć w deszczach, jemu i jego żonie przez kaprys dali życie bez końca.

— Nie uciekniesz przed losem Gilgameszu. Nawet bogowie są więźniami swojej drogi, nawet oni nie uciekną przeznaczeniu. 

— Ale nie smuć się, przypadłeś do gustu żonie mędrca. Może przypomniałeś starusze syna, porwanego przez sztormy potopu. Może tak po prostu ma być. Wiedźma z uśmiechem szepcze w ucho starca, ten kiwa głową i wyjawia ci, że życia wiecznego nie posiądziesz. Ale zdobyć możesz roślinę, przywracającą młodość.

— Dobre i to.